Cognitieve tekortkomingen kunnen bijvoorbeeld de mogelijkheid of de bereidheid tot zelfzorg beperken of kunnen het begrijpen van taken die nodig zijn om IADL’s en ADL’s uit te voeren, inperken. De lichamelijke en neurologische ziekten kunnen ongunstig inwerken op lichamelijke factoren die belangrijk zijn voor zelfzorg zoals uithoudingsvermogen, spierspanning, evenwicht en botsterkte. Bijwerkingen van medicatiegebruik en andere behandelingen kunnen ook bijdragen tot onnodig verlies van zelfredzaamheid. Lees verder
Een terminale ziekte kan de mogelijkheden van de cliënt om activiteiten van het dagelijkse leven en instrumentele activiteiten van het dagelijkse leven beperken, afhankelijk van de vordering van de ziekte. Bijvoorbeeld, sommige ziektes kunnen de mogelijkheid of bereidheid tot zelfverzorging beperken of het begrip van taken nodig om activiteiten van het dagelijkse leven uit te voeren, beperken. Ook kunnen verschillende fysieke en neurologische ziektes een nadelig effect hebben op fysieke factoren die belangrijk zijn voor zelfverzorging, zoals stamina, spiertoon, evenwicht en beenderensterkte. Neveneffecten van medicijnen en andere behandelingen kunnen ook leiden tot een vroegtijdig verlies van zelfvoorziening. Om de cliënt zijn of haar gewenst niveau van zelfvoorziening te maximaliseren, is het belangrijk om vast te stellen of de cliënt enige moeilijkheden ervaart in het uitoefenen van activiteiten van het dagelijkse leven. Als de cliënt het levenseinde nadert, is enig verlies virtueel onvermijdelijk, maar hoe dan ook, begrijpen welke verliezen hebben plaatsgevonden kan helpen om omkeerbare veranderingen of strategieën te identificeren om de cliënt te helpen om te gaan met de verliezen die niet omkeerbaar zijn.
Baseer de beoordeling van ADL’s en IADL’s op de huidige prestaties van de cliënt, ongeacht enige cognitieve, mentale of fysieke beperking.