Een valincident wordt gedefinieerd als een onverwachte positieverandering waarbij de persoon op een lager gelegen niveau terechtkomt (bijv., vloer, grond of zetel). Naarmate mensen verouderen zijn valincidenten de voornaamste oorzaak van morbiditeit en mortaliteit, maar ook bij jongere, kwetsbare mensen zijn ze een belangrijke oorzaak van verwondingen. Voorzorgmaatregelen voor cliënten die nog nooit gevallen zijn richten zich tot de risicofactoren en hebben verschillende doelstellingen: lichaamsbeweging, evenwicht, delirium, interactie tussen geneesmiddelen. Deze onderwerpen komen ook in heel wat andere CAP’s aan bod. Deze CAP focust zich niet op cliënten die nog nooit gevallen zijn, maar eerder op groepen die een hoger risico lopen op valincidenten doordat ze in het verleden reeds gevallen zijn. Lees verder
De Valincidenten-CAP wordt enkel geactiveerd (CAP code 1 of code 2) wanneer de cliënt een valincident heeft meegemaakt. Valpreventie is dus belangrijk en wordt in de richtlijnen uitgewerkt. Maar een aantal cliënten met een hoog risico op vallen (door loopproblemen), worden niet geactiveerd omdat ze nog nooit gevallen zijn. Toch moeten deze cliënten gedetecteerd worden zodat valpreventie toegepast kan worden. Dit wordt beschreven in de Valincidenten-CAP code 0. Deze informatie moet ook weergegeven worden, vandaar het belang om de CAP met code 0 ook weer te geven.
Valincidenten-CAP (doorlopende tekst)
Bronnen en aanvullende literatuur
Valincidenten-CAP (doorlopende tekst)
Bronnen en aanvullende literatuur
Voor het volledige protocol, klik verder op onderstaande linken en open het pdf-bestand
Valincidenten.pdf | 171478 bytes |