Difference between version and version      View first change»»

Back to Lees Verder Delirium, or Lees Verder Delirium version history

At line 6 added 1 line.
''Delirium (acute verwardheid) is een ernstige aandoening die gewoonlijk het gevolg is van een onderliggend acuut gezondheidsprobleem zoals een infectie, een dehydratatie of een reactie op medicatie. Het syndroom wordt geassocieerd met een hoge mortaliteit en morbiditeit (vb. decubitus, verlies in ADL-functioneren, een verlengde verblijfsduur in het ziekenhuis en meer plaatsingen in een verzorgingsinstelling, toegenomen kosten).''
At line 7 changed 1 line.
''Een delirium of delier (acute verwardheid) is een ernstige aandoening die gewoonlijk het gevolg is van een onderliggend acuut gezondheidsprobleem zoals een infectie, dehydratie of een reactie op medicatie. Het syndroom gaat met een verhoogde morbiditeit en mortaliteit gepaard (bv. doorligwonden, functionele achteruitgang, persistente gedragssymptomen, hospitalisatie). Deze CAP beschrijft dus een methode om zo goed mogelijk aan de behoeftes van cliënten met dergelijke symptomen tegemoet te kunnen komen.''
Delirium komt vaak voor bij geïnstitutionaliseerde patiënten of bij patiënten die onlangs uit een ziekenhuis ontslagen werden, waaronder heel wat van hen met premorbide cognitieve achteruitgang. Ongeveer 25% van de patiënten die vanuit een ziekenhuis in een RVT opgenomen worden, zullen een nieuw of persistent delirium ontwikkelen waardoor hun kans op rehabilitatie beperkt wordt. Bij patiënten in de eindfase van hun leven, stijgt dit percentage tot 80-90%, wat voor de stervende patiënt en zijn/haar familie het nodige ongemak met zich mee brengt.
At line 9 changed 1 line.
Een delier komt vaak voor bij intern verpleegde cliënten of bij cliënten die onlangs uit een instelling voor gezondheidszorg ontslagen werden, waaronder heel wat van hen met cognitieve achteruitgang. Ongeveer 25% van de cliënten die vanuit een acute setting in een rvt opgenomen worden zal een nieuw of persistent delier hebben dat hun kans op rehabilitatie beperkt en hun verblijf verlengt. Bij cliënten die in de eindfase van hun leven zitten stijgt dat percentage tot 80-90%, wat voor de stervende cliënt en zijn of haar familie het nodige ongemak met zich brengt.
Het is noodzakelijk om een delirium vroegtijdig te herkennen, zodat een snelle en adequate behandeling kan opgestart worden. Verpleegkundigen en verzorgenden bevinden zich hiervoor in een ideale positie, en het is eveneens hun taak om samen met de artsen en andere primaire zorgverleners een geschikt zorgplan uit te werken.
At line 11 changed 1 line.
Het is uiterst cruciaal om een delier vroegtijdig te herkennen en te behandelen. Professionele zorgverleners bevinden zich daarvoor in de beste positie en het is eveneens hun taak om samen met de artsen en andere zorgverleners een geschikt zorgplan uit te werken.
Delirium maakt nooit deel uit van een normaal verouderingsproces. Sommige typische symptomen van een delirium worden vaak verkeerdelijk geïnterpreteerd als indicaties van het natuurlijke dementieproces, en dan vooral in de latere stadia van dementie. De eerste symptomen van een delirium komen, in tegenstelling tot die van demente, in een heel korte tijd tot uiting (uren tot dagen). Typische symptomen kunnen zijn: concentratiestoornissen, schommelend gedrag/cognitief functioneren in de loop van de dag, rusteloosheid, slaperigheid overdag, ronddolen, verwarde spraak en ten slotte dingen zien of voelen die er niet zijn (veranderde gewaarwording, zoals verkeerde interpretaties of hallucinaties).
At line 13 changed 1 line.
Een delier maakt nooit deel uit van een normaal verouderingsproces. Sommige typische symptomen van een delier worden vaak verkeerdelijk geïnterpreteerd als indicaties van het natuurlijke dementieproces, en dan vooral in de latere stadia van dementie. De eerste symptomen van een delier komen, in tegenstelling tot die van dementie, in een heel korte tijd tot uiting (uren tot dagen). Typische symptomen kunnen zijn: concentratiestoornissen, schommelend gedrag/ cognitief functioneren in de loop van de dag, rusteloosheid, slaperigheid overdag, ronddwalen, verwarde spraak, en dingen zien of voelen die er niet zijn (veranderde gewaarwording, zoals verkeerde interpretaties of hallucinaties).
De behandeling kan alleen maar succesvol zijn als het klinische syndroom snel gedetecteerd en gediagnosticeerd wordt, de oorzaken geïdentificeerd worden en de behandeling onmiddellijk wordt opgestart. De ontwikkeling van een delirium wordt multifactorieel bepaald. Als één oorzaak wordt geïdentificeerd en behandeld zonder verbetering van het delirium, blijf dan andere mogelijke oorzaken opsporen en behandelen.
At line 15 removed 5 lines.
De behandeling kan alleen maar succesvol zijn als het klinische syndroom nauwkeurig geïdentificeerd wordt, als er een correcte diagnose van de specifieke oorzaak of oorzaken gesteld wordt en als de medische verzorging onmiddellijk gestart wordt. Een delier wordt vaak door verschillende factoren veroorzaakt en verergerd. Als u dus één oorzaak geïdentificeerd en behandeld heeft zonder dat het delier weggaat, blijf dan mogelijke andere oorzaken opsporen en behandelen. Leg u vooral toe op het aanpakken van de onderliggende klinische problemen, infecties, dehydratie, functioneel verlies en symptomen van pijn en depressie. Beheer verder ook de medicatie van de cliënt, garandeer een optimale zintuiglijke input (bv. bril, hoorapparaat) en stimuleer de cliënt om op sociale basis zo normaal mogelijk te blijven functioneren in de omgeving waar hij of zij verblijft.
Zelfs wanneer het delier geïdentificeerd is en in het ziekenhuis behandeld wordt, zal het vaak nog aanwezig zijn wanneer de cliënt uit het ziekenhuis ontslagen wordt.
Mantelzorgers en formele zorgverleners moeten op de hoogte zijn van de ingrepen die op het delier een positieve invloed gehad hebben. Een cliënt die uit het ziekenhuis ontslagen is en zich thuis nog steeds in een delirante toestand bevindt zou niet met de auto mogen rijden, zou geen apparaten mogen bedienen en zou niet belast mogen worden met de zorg voor anderen. In sommige gevallen mag een dergelijke cliënt uit veiligheidsoverwegingen niet alleen gelaten worden en heeft hij of zij supervisie nodig bij het nemen van geneesmiddelen, het koken en het vervullen van andere ADL’s. Het ziekenhuispersoneel moet voorgaande zaken met de cliënt en zijn of haar familie bespreken. Thuiszorgverleners kunnen de familieleden in dat ‘activiteitenverbod’ steunen totdat de cliënt van het delier verlost is.
  View page Page Info My Prefs
This page (revision-11) last changed on 09:15 29-Nov-2019 by DirkVanneste.
 
BelRAI @2007

JSPWiki v2.4.104
[RSS]