Valincidenten

Naarmate mensen verouderen worden valincidenten de voornaamste oorzaak van morbiditeit en mortaliteit, maar ook bij jongere, kwetsbare mensen zijn ze een belangrijke oorzaak van verwondingen. Voorzorgsmaatregelen voor cliënten die nog nooit gevallen zijn richten zich tot de risicofactoren en hebben veel verschillende doeleinden (bv. lichaamsbeweging, evenwicht, delier, interactie tussen geneesmiddelen). Die onderwerpen komen ook in heel wat andere CAP’s aan bod. Cliënten die nog nooit gevallen zijn worden echter niet expliciet door deze CAP getriggerd. Deze CAP focust zich veeleer op groepen die een hoger risico op valincidenten lopen, en dan heel specifiek op cliënten die in het verleden reeds gevallen zijn.

De mate waarin valincidenten voorkomen hangt af van de zwakheid van de cliënt, van de plaats waar hij of zij woont en van de hulpverlening die hij of zij krijgt. Over een periode van zes maanden zien de statistische percentages er naargelang de residentiële setting als volgt uit: 40% bij cliënten in een rvt, 35% bij cliënten die thuiszorg krijgen en 20 tot 30% bij ouderen die zelfstandig wonen. De ouderen die gedurende die periode van zes maanden vallen, vallen meestal maar één enkele keer en tot 10% van de ‘vallers’ loopt een serieuze kwetsuur op – vooral heupbreuken.

Valincidenten kunnen een aanwijzing zijn van functionele achteruitgang en van de aanwezigheid van andere aandoeningen (bv. delier, slechte reacties op medicatie, dehydratie, infecties). Deze CAP geeft tips voor zorgplanning en beschrijft een systematische methode om valincidenten te evalueren en strategieën om valincidenten in de toekomst te vermijden.