P2. Schriftelijke wilsverklaringen
Bedoeling:
Het registreren van wettelijke beschikkingen betreffende behandelingsopties voor de cliënt ongeacht of ze door de cliënt of door een gevolmachtigde zijn opgesteld. Een schriftelijke wilsverklaring kan alleen van toepassing zijn en bindend worden beschouwd als dit in het cliëntdossier is beschreven. Bij het ontbreken van eerder afgegeven beschikkingen moeten de zorgverleners de wensen van de cliënt met de cliënt en de familie bespreken. Elke tegenstrijdigheid tussen de huidige wensen van de cliënt en wat in wettelijke documenten (in het cliëntdossier) staat moet onmiddellijk worden opgelost.
Definities:
- a. Wilsverklaring betreffende het afzien van reanimatie — De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat er bij respiratoire insufficiëntie of hartfalen geen beroep mag worden gedaan op hart-longreanimatie (CPR) of andere levensreddende procedures om de hart-/longwerking weer te herstellen.
- b. Wilsverklaring betreffende het afzien van intubatie – De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat er geen canules/tubes mogen worden gebruikt om de ademhaling te vergemakkelijken (endotracheale tube, tracheale tube).
- c. Wilsverklaring betreffende het afzien van invasieve behandelingen - De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat er geen invasieve behandelingen mogen worden uitgevoerd.
- d. Wilsverklaring betreffende het afzien van hospitalisatie — De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat de cliënt, zelfs indien een medisch probleem optreedt dat gewoonlijk een ziekenhuisopname vereist, niet in een ziekenhuis mag worden opgenomen.
- e. Wilsverklaring betreffende het afzien van sondevoeding en/of intraveneuze vochttoediening — De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat wanneer de cliënt niet meer door de mond kan worden gevoed hij/zij niet op een kunstmatige manier mag worden gevoed (bijv., sondevoeding, intraveneuze voeding).
- f. Wilsverklaring betreffende beperkingen bij medicatietoediening — De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat de cliënt geen levensverlengende medicatie wil ontvangen (bijv. antibiotica, chemotherapie). Deze beperking kan ongeschikt zijn wanneer deze geneesmiddelen worden gebruikt om het comfort en het welzijn van de cliënt te waarborgen. Wanneer dat het geval is zou de wilsverklaring met de cliënt (als hij/zij daar nog toe in staat is) of de wettelijk vertegenwoordiger opnieuw moeten worden bekeken en/of verduidelijkt.
- g. Wilsverklaring betreffende enkel comfortzorg - De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat de cliënt enkel comfortzorg (bijv., wisselhouding, incontinentiezorg, pijnbestrijding) wil krijgen maar geen invasieve of belastende behandelingen.
- h. Wilsverklaring betreffende euthanasie - De cliënt of de wettelijk vertegenwoordiger heeft een beschikking afgegeven met betrekking tot euthanasie.
- i. Wilsverklaring betreffende andere therapieën - De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft aangegeven dat de cliënt bepaalde behandelingen (bijv., transfusies, tracheotomie, fysieke fixatie, ...) niet wil ondergaan. Deze wilsverklaring kan ongeschikt zijn wanneer deze behandelingen worden gebruikt voor palliatieve doeleinden of om het comfort en het welzijn van de cliënt te waarborgen. Wanneer dat het geval is zou de wilsverklaring met de cliënt (als hij/zij daar nog toe in staat is) of de wettelijk vertegenwoordiger opnieuw moeten worden bekeken en/of verduidelijkt. Specificeer: ...
Proces:
U zult u over de wettelijke status van elk type beschikking op de hoogte moeten stellen.
Kijk het cliëntdossier na op documentatie die het bestaan en de aard van de beschikkingen bevestigt. Een beschikking moet om op dit moment als geldend en bindend te worden beschouwd schriftelijk in het dossier zijn opgenomen.
Sommige cliënten zijn op het tijdstip van opname wellicht niet in staat om aan de besluitvorming deel te nemen. Het zorgteam moet een redelijke poging doen om vast te stellen of de nieuwe cliënt ooit een beschikking heeft opgesteld (vraag het bijvoorbeeld aan familieleden, ga het bij de verantwoordelijke arts na). Als er geen beschikking is zullen de behandelbesluiten waarschijnlijk in samenspraak met de naaste familie van de cliënt worden gemaakt of in hun afwezigheid of in het geval van een conflict volgens de wettelijke stelsel.
Codering:
Het volgende commentaar verduidelijkt hoe u met het coderen van deze beschikkingen te werk kunt gaan. U zult ook zaken van het wettelijk stelsel, juridische interpretaties en het beleid van de instelling in overweging moeten nemen.
- De cliënt (of wettelijk vertegenwoordiger) moet altijd in de discussie worden betrokken om ervoor te zorgen dat een besluitvorming op basis van “geïnformeerd zijn” plaatsvindt. Als de voorkeur van de cliënt bekend is en de behandelend arts zich daarvan bewust is, maar deze voorkeur niet in het cliëntdossier is vastgelegd, codeer dan het LTCF-item pas nadat het in het cliëntdossier is vastgelegd.
- Als de cliënt een wens heeft op terreinen die moeten worden ondersteund door een opdracht van de behandelend arts (bijv. niet reanimeren, niet in een ziekenhuis opnemen, beperkingen met voeding, andere behandelbeperkingen), codeer dan het LTCF-item alleen als het een schriftelijke opdracht betreft of nadat de arts de noodzakelijke opdracht heeft afgegeven. Wanneer er een schriftelijke opdracht van de arts is, maar de wens van de cliënt of zijn vertegenwoordiger is niet aangegeven, praat er dan met de arts over en codeer het LTCF-item alleen nadat de noodzakelijke documenten die de wensen van de cliënt of zijn vertegenwoordiger bevestigen, in het cliëntdossier zijn opgenomen.