STAP 1: Diagnosestelling |
STAP 2: Identificeer oorzakelijke factoren |
STAP 3: Behandeling en |
STAP 4: Observeer de mentale toestand en informeer de familie |
De diagnose berust hoofdzakelijk op een klinische observatie van de 4 sleutelkenmerken van delirium, nl. (1) acuut optreden en wisselend beloop, (2) concentratiestoornis, (3) ongeorganiseerd denken en (4) veranderd bewustzijnsniveau. The “Confusion Assessment Method”, kortweg CAM, is een eenvoudig instrument die deze kenmerken bevat en kan door de arts als diagnostisch instrument gebruikt worden.
Wanneer delirium niet wordt gediagnosticeerd, dient men zich te richten op preventie. Onderzoek toont aan dat toepassing van preventieve strategieën in staat zijn de ontwikkeling van delirium en zijn geassocieerde complicaties te reduceren. Volgende stappen dienen ondernomen te worden:
OF
• Cliënt met 2 of meer van volgende risicofactoren?
• Risico op delirium verhoogt nog bij gebruik fixatiemiddelen en opname in RVT na langdurig ziekenhuisverblijf.
Indien risicocliënt ga verder naar stap 2
Deze maatregelen richten zich op een niet-medicamenteuze aanpak, aangezien er te weinig evidentie bestaat over het preventieve effect van medicatie (vb. lage dosis haloperidol).
• Cognitie
• Visus en gehoor
• Slaap
• Mobiliteit
• Vochtbalans/voedingstoestand
• Pijncontrole
• Observatie is noodzakelijk om een delirium vroegtijdig te detecteren. Zo kan een snelle behandeling worden opgestart waardoor de duur en de ernst van het delirium beperkt worden.
• Observeer belangrijke voortekens van een delirium:
• Gebruik observatieschalen om de mentale toestand van risicocliënten systematisch te observeren, zoals onder andere de “Delirium Observatie Screening Schaal” (DOSS, zie bijlage). Hieruit kan blijken dat de cliënt waarschijnlijk delirant is. Ga dan terug naar stap 1.
Ga verder naar STAP 2
Deze stap is een noodzakelijke stap in het opzetten van een adequate oorzakelijke behandeling. Delirium is steeds een signaal voor een organisch probleem dat urgent kan zijn. Bij ouderen kan dit soms het enige atypische signaal zijn van een belangrijke onderliggende ziekte.
Delirium t.g.v. alcohol of benzodiazepine onttrekking
Plotse stopzetting van langdurig en/of excessief en/of ononderbroken misbruik van alcohol en benzodiazepines
Andere oorzaken:
• Infectie (vb. pneumonie, urineweginfectie) en koorts
• Cardiale ischemie, aritmie
• Neurologische stoornissen (CVA, hersenbloeding, hypoxie t.h.v. hersenen)
• Respiratoire insufficiëntie, anemie, zware hypertensie
• Tumoren
• Metabole stoornissen (hypoglycemie, lever-, nier-, electrolytenstoornissen)
• Hevige pijn
• Urineretentie, constipatie
• Sensorische stoornissen (gehoor, zicht)
• Gebruik multipele medicatie (intoxicatie / recent opgestart of verhoogd)
Bij cliënt met beperkte cognitieve reserve: omgevings- en stressfactoren zoals immobilisatie, gestoord dag-nachtritme, ...
Cliënt in laatste levensfase:
• Pijn / infectie
• Terminale agitatie
• Medicatie (opioïden, psychoactieve medicatie)
• Encephalopathie
• Leverstoornissen
• Metabolische oorzaken: hypercalcemie, hyponatriëmie, hypoglycemie, toegenomen bilirubine en creatinine concentraties
Goede samenwerking en communicatie: verpleegkundige – arts
Observeer en rapporteer:
• Veranderingen in vitale parameters
• Tekenen van infectie
• Dehydratatie
• Aanwezigheid pijn
• Hypo- OF hyperglycemie
• Zuurstofsaturatie < 90%
• Recent valincident
Bijkomende onderzoeken door arts in functie van klinisch beeld:
• Anamnese: duur / verloop aandoening, evaluatie medicatie
• Volledig klinisch onderzoek (inclusief globe vesicale, neurologisch, aanwijzingen hoofdletsels)
Bij cliënt in laatste levensfase:
• Gebruik geen agressieve of invasieve technieken om oorzaken te identificeren, maar evalueer het geboden comfort
De belangrijkste actie in de behandeling van een delirium is het behandelen van de onderliggende oorzaken. Gelijktijdig aan de identificatie en behandeling van de oorzakelijke factor(en), dient een symptomatische behandeling opgestart te worden. Bijkomend kunnen ondersteunende maatregelen getroffen worden. Toch dient er bij de behandeling nog een onderscheid gemaakt te worden tussen delirium t.g.v. alcohol of benzodiazepine onttrekking en delirium t.g.v. andere oorzaken:
De cliënt wordt best opgenomen in het ziekenhuis. Deze opname is noodzakelijk om hem bij toediening van Thiamine en Tranxene in gecontroleerde omstandigheden te kunnen opvolgen.
Oorzakelijke behandeling afhankelijk van oorzakelijke factor(en) op voorschrift van de arts
• Verminder, vervang of stop schadelijke medicatie
• Behandel dehydratatie, elektrolytenstoornissen
• Dien antibiotica toe bij infectie en zorg voor koortsreductie
• Behandel urineretentie en constipatie
• Behandel pijn
• Behandel anemie, hypotensie
• …
Symptomatische behandeling (symptoomreductie)
• Bij lichte vormen van delirium (nachtelijke onrust met sufheid overdag) kan een medicamenteuze behandeling opgestart worden. Deze bestaat uit een lage dosis haloperidol (Haldol 1-2mg PO) en wordt binnen de 48 u afgebouwd. Bij onvoldoende effect of bij ernstige psychomotorische onrust en agressief gedrag, dient een ziekenhuisopname overwogen te worden. Ouderen ontwikkelen veelal een hypoactief delirium, wat geen medicamenteuze behandeling vereist. Hierbij kunnen ondersteunende maatregelen toegepast worden.
• Volgende maatregelen kunnen toegepast worden bij alle delirante cliënten:
Delirium in laatste levensfase
• Richt zorgdoelen en -methode op het bereiken van een maximaal comfort voor de cliënt. Er dient een evenwicht nagestreefd te worden tussen de mate van pijncontrole en het gewenst bewustzijnsniveau.
• Oorzakelijke behandeling:
• Symptomatische behandeling:
Aan de hand van een observatie van de mentale toestand kan het effect van de therapie nagegaan worden. Dit kan systematisch gebeuren door gebruik te maken van observatieschalen zoals de “Delirium Observatie Screening Schaal” (DOSS). Bespreek veranderingen met de arts.
Informeer de familie
• Geef uitleg over de kenmerken van delirium en de mogelijke oorzaken
• Zeg dat de toestand waarin de cliënt zich bevindt tijdelijk is, en kan variëren van enkele uren tot dagen.
• Geef uitleg bij een aantal getroffen maatregelen (kunnen delirium positief beïnvloeden).
• Leg uit hoe ze zelf kunnen helpen:
• Bespreek met de cliënt en familie wat er in de thuissituatie dient te gebeuren wanneer delirium optreedt: