P2. Schriftelijke wilsverklaringen

Bedoeling:

Het vastleggen van de wettelijke status van beschikkingen over behandelopties voor de cliënt, ongeacht of ze door de cliënt of door een gevolmachtigde zijn gemaakt. Een schriftelijke wilsverklaring kan alleen van toepassing en bindend worden beschouwd, als er documentatie in het cliëntdossier over aanwezig is. Het afwezig zijn van eerder bestaande afgegeven beschikkingen voor de cliënt moet een discussie op gang brengen door de zorgverleners met de cliënt en familie over de wensen van de cliënt. Elk verschil tussen wat de cliënt op dit moment zegt over hetgeen hij/zij wil en wat in wettelijke documenten in het cliëntdossier staat moet onmiddellijk worden opgelost.

Definities:

• a. Wilsverklaring betreffende het afzien van reanimatie — Voor in het geval van optreden van ademhalings- of hartfalen, heeft de cliënt of wettelijk vertegenwoordiger de beschikking afgegeven dat geen hart-longreanimatie (CPR) en andere levensreddende methoden mogen worden gebruikt om te proberen de ademhaling of bloedcirculatie te herstellen.

• b. Wilsverklaring betreffende het afzien van invasieve behandelingen – De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger heeft de beschikking afgegeven dat er geen canules/tubes mogen gebruikt worden om de ademhaling te vergemakkelijken (endotracheale tube, tracheale tube, tracheotomie).

• c. Wilsverklaring betreffende het afzien van hospitalisatie — Een beschikking die specificeert dat de cliënt, zelfs indien een medisch probleem optreedt dat gewoonlijk een ziekenhuisopname vereist, niet in een ziekenhuis mag worden opgenomen.

• d. Wilsverklaring betreffende het afzien van sondevoeding en/of intraveneuze vochttoediening — De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger willen niet dat de cliënt kunstmatig wordt gevoed (bijv., sondevoeding, intraveneuze voeding) als de cliënt niet door de mond kan worden gevoed.

• e. Wilsverklaring betreffende beperkingen bij medicatietoediening — De cliënt of wettelijk vertegenwoordiger willen niet dat de cliënt geneesmiddelen ontvangt die het leven in stand houden (bijv. antibiotica, chemotherapie). Deze beperkingen zijn echter wellicht niet van toepassing wanneer deze medicatie wordt gebruikt om het comfort van de cliënt te waarborgen. In deze gevallen moet de beschikking opnieuw met de betrokken partij worden bekeken.

• f. Wilsverklaring betreffende euthanasie - De cliënt of de wettelijk vertegenwoordiger heeft een beschikking afgegeven met betrekking tot euthanasie.

Proces:

U zult u over de wettelijke status van elk type beschikking op de hoogte moeten stellen.

Kijk het cliëntdossier na op documentatie die het bestaan en de aard van de beschikkingen bevestigt. Een beschikking moet om op dit moment als geldend en bindend te worden beschouwd schriftelijk in het dossier zijn opgenomen.

Sommige cliënten zijn op het tijdstip van opname wellicht niet in staat om aan de besluitvorming deel te nemen. Het zorgteam moet een redelijke poging doen om vast te stellen of de nieuwe cliënt ooit een beschikking heeft opgesteld (vraag het bijvoorbeeld aan familieleden, ga het bij de verantwoordelijke arts na). Als er geen beschikking is zullen de behandelbesluiten waarschijnlijk in samenspraak met de naaste familie van de cliënt worden gemaakt of in hun afwezigheid of in het geval van een conflict volgens de wettelijke stelsel.

Codering:

• 0. Niet bekend
• 1. Bekend

Het volgende commentaar verduidelijkt hoe u met het coderen van deze beschikkingen te werk kunt gaan. U zult ook zaken van het wettelijk stelsel, juridische interpretaties en het beleid van de instelling in overweging moeten nemen.

• De cliënt (of wettelijk vertegenwoordiger) moet altijd in de discussie worden betrokken om ervoor te zorgen dat een besluitvorming op basis van “geïnformeerd zijn” plaatsvindt. Als de voorkeur van de cliënt bekend is en de behandelend arts zich daarvan bewust is, maar deze voorkeur niet in het cliëntdossier is vastgelegd, codeer dan het LTCF-item pas nadat het in het cliëntdossier is vastgelegd.

• Als de cliënt een wens heeft op terreinen die moeten worden ondersteund door een opdracht van de behandelend arts (bijv. niet reanimeren, niet in een ziekenhuis opnemen, beperkingen met voeding, andere behandelbeperkingen), codeer dan het LTCF-item alleen als het een schriftelijke opdracht betreft of nadat de arts de noodzakelijke opdracht heeft afgegeven. Wanneer er een schriftelijke opdracht van de arts is, maar de wens van de cliënt of zijn vertegenwoordiger is niet aangegeven, praat er dan met de arts over en codeer het LTCF-item alleen nadat de noodzakelijke documenten die de wensen van de cliënt of zijn vertegenwoordiger bevestigen, in het cliëntdossier zijn opgenomen.